„Polska jest nuda” – czasami słyszymy to od znajomych, którzy w tym zwrocie zawierają całe wytłumaczenie dlaczego nie zwiedzają kraju nad Wisłą. Jednak gdy pociągniemy ich za język to okazuje się, że mają jeszcze spore zaległości.

Nie da się ukryć, że wielu z nas Polskę poznawało przy okazji wycieczek szkolnych. Czasem lepszych, a czasem gorszych. Osobiście byłem 3 razy w Zakopanem i poza wjazdem na Gubałówkę to Tatr nie widziałem. Trzeba było nadrobić to osobiście. Obecnie od 3 lat co najmniej raz w roku jestem w Tatrach (w Zakopanem, jedynie z logistycznego musu). Innym takim miejscem są Bieszczady. Dużo osób wie, że są fajne, ale są tak daleko, że nie opłaca się tam jechać. Jednak wyjedźmy z gór. Każdy region naszego kraju ma coś ciekawego do zaoferowania. Dla przykładu kilka lat temu lubuskie oczarowało mnie małą miejscowością nad Jeziorem Lubiąż – Lubniewicami. Przenosząc się całkowicie na drugą stronę mapy – Podlasie. Piękny region, jednak dla wielu osób z południa wręcz nieosiągalny. A może warto czasem ruszyć na wskroś mapy…

Mam nadzieję, że dzięki powyższym zdjęciom chociaż trochę pokazałem Wam Polskę. Jest to jedynie wycinek tego co gromadzę na dyskach. Od roku próbuję nadać temu zbiorowi pewien kształt i zaprezentować w formie cyklu wystaw i albumu. Na szczegóły jeszcze za wcześnie, ale tytuł już jest. Znalazłem go w twórczości Stanisława Wyspiańskiego. Sądzę, że szybko odgadniecie.

Poeta:
Po całym świecie możesz szukać Polski, panno młoda, i nigdzie jej nie znajdziecie.

Panna Młoda:
To może i szukać szkoda.

Poeta:
A jest jedna mała klatka –
o, niech tak Jagusia przymknie rękę pod pierś.

Panna Młoda:
To zakładka gorseta, zeszyta troche przyciaśnie.

Poeta:
A tam puka?

Panna Młoda:
I cóz za tako nauka?
Serce!?

Poeta:
A to Polska właśnie.

Pozdrawiam

Kuba